taşınmalardan da hoşlanmıyorum. iki sene içinde beş taşınma yaşamıştım bi' ara. tanrım ne kabustu! bu aralar bizim apartmana taşınan oldu epeyce. evin önünde duran kamyonların içinde hayatları insanların.
oturdukları koltuklar, kapağını açıp dakikalarca içine boş boş baktıkları buzdolapları, belki de taşınırken tek kenarı çizilmiş sehpalar, seviştikleri yataklar, falancanın hediye aldığı vazo, önünde süslendiğin ayna, vs...
saymakla bitmez. bi'sokak insanın önünden resmi geçit yapıyor hayat. hiç hazzetmiyorum işte!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder