şemsiyelerin altında geziyorum iki gündür ve ayaklarım hep ıslak. sesimi uzak bi' yerde bıraktım yerine biraz halsizlik ve keyifsizlik aldım.
geceyarılarına yakın metro istasyonlarında ıslak şemsiyeme dayayıp kafamı, gelecek treni bekliyorum.
tek başına yolculuk yapan insanların arasında değişik bir bağ var. hiç kimse söylemese de var bu. farketmemiş miydin?
Salı, Ekim 31, 2006
144
zaman: 11:11
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
6 yorum:
geçmiş olsun kuzum...
hayatta her bireyin tek başına kendi yolculuğunu yaptığını varsayarsak, herkes arasında bir bağ var diyebilir miyiz? Yoksa bu sadece kendi içine çekildiğinde mi farkediliyor?
geçmiş olsun efendim, havalar fena dikkat etmeli. ben de o bağ anlamsız kaçamak bakışmalar şeklinde oluyor.en uyuz olduğum şeyse o bakıyor mu diye kontrol amaçlı ona baktığım anda o da sana gözleri çevirdiyse bakıyor konumuna düşmek:)) merak ...
denizcim; bi'şey de kaçmıyor senden kuzum:))
samuray; teşekkür ederim efenim:))geçmiş olur en kısa zamanda inşallah...
ben konuşuyorum onlarla. belki seninle de konuşmuşumdur..
:) belki...
cidden fark etmiştim.
Yorum Gönder