172

dün, küçük çapta bi' survival eğitimine katıldım - eğitime giriş bile denebilirdi-. pusula kullanarak yön bulma çıkışlı trekking demek daha doğru olur.

bi' sürü şey yedim... kahvaltıdan poğaçaya, köfte ekmekten sucuk ekmeğe kadar...

bi' ara toprağa uzandım. sessizdi. güzeldi. çok güldüm, çok konuştum, az uyudum.

yorgun ve uykusuz olduğumda saçmalama potansiyelimin tavan yaptığını söylemiş miydim? sarhoşlukla benzer tepkiler vermeye başlıyorum... "sarhoş gibiyim" demek bö'le olmak demek mi acaba?

neyse... netice itibarıyla takım olma durumuyla ilgili bi'çok şey farkettim, çok güzel oldu. önyargı kötü, önyargıdan kurtulmak bazen ne kadar zor, çünkü önyargılı olduğumuzun bile farkında olmayabiliyoruz. -öğrendiklerimden biri budur kuzum-