14

mahalle esnaflarına bayılıyorum. tam türk filimleri tadında bir hayat!

küçük dükkanlar, sabahın erkence vaktinde açılır, komşularla günaydınlaşılır; çaylar gasteler ellerde, yaz ise dükkan önlerine kış ise dükkan içlerine oturulur.

körfez kıyısındaki küçük kasabanın iskeleye dik inen caddesinde, iskele ile camii arasında -mahallenin istiklal caddesinde- dedemin böyle bir tuhafiye dükkanı vardı: ergün tuhafiye!

- dede!! çukulata alsana banaaa!!
- dedeeee!!! müşteri geldiii!!
- kolonyayı ben dolduruyım mııı!!! lütfeennn!!!
dedem oldukça titreyen ve o kadar da güzel elleriyle istenilenleri paket yapardı beyaza kaçan saman kağıtlara...

dükkanın karşısında fırın ve kasap -ikisinin de içleri başka birer dünya-, biraz aşağıda kahve, 2 adet bakkal,eczane, manav, biraz daha aşağıda sahilde kavaklı lokali adı altında diğer kahve! yol boyu kocaman çınar ağaçlarının sonunda iskele!

büyüyünce esnaf olmak istiyorum!