bazen böyle olur. olur işte, bilsem de engelleyemem, engellemeye çalışır mıyım? bilmiyorum, yani emin değilim, sanırım.
bazen hiç sevmem kendimi; ne kadar kötü şeye sahipsem kollarını açıp geçerler sırayla karşıma; her biriyle ayrı ayrı uğraşmam gerekir çok zaman. zor iş tahmin edersin ki; işte bu yüzden bazen hiç bi'şi yapmadan durur sadece gitmelerini beklerim.
bazen "yaratılanı sevdim yaradandan ötürü"'ye eşlik ederim. mesut insan o demek sanırım. "ne çok şey sanıyorum"a şaşarım, kızarım, "bi' de sanma kızım" derim; "bi' de bil lütfen, eminim de", "kalıbımı basarım bu böyledir de". cevap verir sorduğum "ama herşey değişir, nerde durduğun hangi yöne baktığın ve neyi görmek istediğinle ilgilidir ne bildiğin" "2 kere 2 kaç?" "kaç..."
bazen ne öyle ne böyledir. side'de bazen o kadar sıcak ve o kadar nemli olurdu ki hava; duşa ya da denize girince farketmez olurdun tenin ıslanıp ıslanmadığını.
bazen bi' rüzgar eser, mutluluğunu sana bulaştırır öyle geçer.
bazen bi' yağmur yağar, bütün kötülükleri üstünden alır öyle gider.
bazen biri gelir.
bazen gelmez.
Perşembe, Haziran 08, 2006
97
zaman: 15:15
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
5 yorum:
bazen sandığını sanırsın ama pek sanmıyorum öyle olduğunu :)
sanmak zor kuzum...
ben de aynen hiçbirşey yapmadan beklerim gitmelerini, üzerlerine gidince daha da büyüyorlar sanki.bana saldırmasından korktuğum bir köpek karşısındaki tavrımın aynısıdır, onu kızdırmam...
"bazen gelmez" dediğinin gelebilme ihtimalini düşünür hayal kurarsın, için bir tuhaf olur...
bazen kusarsın
bazen yutarsın
bazen unutursun
bazen hepsi rüya çıkar
bazen yakalar elinden kolundan gerçek
bazen güzel olur yaşamak
Yorum Gönder