179

öğlende dışarı çıktım. bilirsin yürümeyi severim. giderken yürüdüm, dönüşte de yürürken bize yemek getiren çocukla karşılaştım. tam da motorunun yanındaydı, servise çıkmak için hazırlanıyordu; "seni de bırakıyım mı?" dedi. "şa'ane olur!" dedim. motorun arkasına atladım. yaklaşık on dakikalık süper şa'ane bi' yolculuk yaptım. gözlerimi kapadım. rüzgar soğuktu ama çok güzeldi. uçabilmek güzel olmalı





ve her günün böyle bir ânı.