182

eve dönerken -takribi 45 dakika önce- birden hastalandım. tuhaf. başım ağrımaya, midem bulanmaya -otobüs tutması gibi- ve ekşimeye başladı. üşüttüm sanırım.

sonra yine yolda hapisteki bi' arkadaşım -aslında tanıdık denmeli belki, tanıdıktan arkadaşa geçişi belirleyen nedir?- aradı başka birinin telefonunu istemek için. hapishanede cep telefonu.

çok fazla kalabalık beni tutuyor. nefes alamıyorum bazen.

küçükken kendi kendime "uyu. uyandığında herşey çok başka olacak." derdim. büyüyünce de çok zaman işe yaradı. uyusam...

oysa ne güzel bi' akşamdı. baharın ilk akşamı gibi, yaza uzaktan bi' merhaba gibi.

iyi geceler...