küçük ayrıntılarda, rastlantılarda gizli mesajlar olduğunu düşünürüm. her şey, olan biten ya da olacak bitecek hakkında ipuçlarıyla doludur, görebilene, görmek isteyene...
çok zaman işimize gelmeyenlere gözümüzü şö'le bi' kapayıveririz geçip gitsin biz görmeden diye. sonrası da malum; "salağım ben salak! nası' görmemişim, nası' görememişim!" diye dövünür dururuz.
bazen de o kadar görmek isteriz ki, yaratırız.
neyse kuzum, ilkokul ikiye gidiyorum sanırım; okumayı yeni sökmüşüm, daha bi' sene olmamış; bi' heyecan, 
bi' övünç, bi' gurur var içimde. ilkokul ile apartmanımızın arasındaki binanın alt katında, market-kooperatif-bakkal evrimlerini sayısız kere geçirip sürekli el değiştiren dükkanın yanında ali amca'nın dükkanı. küçücük bi' kırtasiye-kitapçı. üç dört metrekarelik bir alan yanlış hatırlamıyorsam. -küçükken herşeyin kocaman olduğunu, babanemin kızkardeşinin büyükada'daki evine yıllar sonra gidince çok daha iyi anladım. karanlık, tuhaf kokulu (rutubet olmalı) kocaman merdivenleri olan eve gidince gördüm ki; benim o zamanlar nerdeyse bacağım boyundaki basamaklar, sadece ve sadece bi' karış.-
ali amca ve dükkanı ile yıllarca sürecek ilişkimizin başlangıç gününü tam hatırlamasam da o kitabın vitrindeki görüntüsü hala gözümün önünde. korkak kahraman! benim ilk kitabım.
Çarşamba, Haziran 21, 2006
100
zaman: 15:15
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
9 yorum:
yüz olsun, güz olsun, sonra gene yaz olsun.
:)) hoşgeldiniz, sağolun...
bu arada kucağınızdaki bebek, kızınız sanırım, çok cici:) selamlar kendisine...
ali dede derdim ben ona masallarda ki karakterlere benzer
hala aynı yerde
"korkak kahraman". öyledir zaten hep.. (=
bu yazıyı yazarken ''Dalya'' dedin mi ? Çünkü herkimki bi' işi 100.kez yaparsa onun hakkında ''bilmemne dalya dedi'' derler ve ben deliririm.
Dedin mi dedi ki dedi dedim ? hı ?
2.,3.,5.,15.dalyalarınıda helecanla bekliyoruz.(Bu arada geçen gün baktımda ben 200.yazıyı ali turca'yla ilgili yazmışım,hoş değil tabi)
kuzeyrüzgarım; şahsına münhasır adam ali amca doğrusu, bizim ilkokulun eski müdürüdür kendisi ve sahilde yaptığı sabah egzersizleri ile kavaklı'da çığır açtığını düşünmekteyim:))
otz skez-i; korkularına yenilmeyenler kahraman oluyormuş korkmayanlar değil:) herşey gibi bu da tuhaf tabi:))
cornelius; şimdi isim mi bulmam lazım yani kuzum?? misal "korkak kahraman dalyası" gibi? hiç haberim yoktu vallahi, bilsem hazırlanırdım:)
ahh ahhh, daha 1.sınıftaydım ve okumayı sökmemiştim daha. televizyonda "kendiliğinden kolay okuma" adlı setlerin reklamını gördüm. babama yalvardım alalım diye.ertesi gün beni kırmadı aldık beraber. kitabı açtım önüme, bakıyorum, bekliyorum ki her şey reklamda dediği gibi "kendiliğinden" olsun.neyse efenim uzatmıyım bir kaç dakka sürdü kitapla bakışmamız, okuyamadım tabi ve hayal kırıklığından olsa gerek başladım ağlamaya:)
:))) e haklısınız kuzum aslında, ah şu reklamlar, kanmamak lâzım...
Yorum Gönder